بیماری سل همیشه در ابتدا با ترکیبی از چهار دارو درمان می‌شود. داروهای اصلی سل شامل ریفامپیسین، ایزونیازید، پیرازینامید، اتامبوتول و استرپتومایسین هستند. آخری یک آنتی‌بیوتیک است که به عضله تزریق می‌شود.
مقدار داروها بر اساس وزن بیمار تجویز می‌شود. داروهای سل باید به طور منظم هر روز در معده خالی مصرف شوند. این کار همیشه آسان نیست. به همین دلیل در فنلند، یک کارگر ماهر حضور دارد تا بیمار در مصرف دارو حمایت کند. در عین حال، کارگر اطمینان حاصل می‌کند که بیمار هر دوز دارو را بلعیده و اثرات جانبی ممکن را مشاهده می‌کند. هر فردی که به بیماری سل مبتلا شده است، حق دریافت این نوع درمان مشاهده‌شده را دارد. اگر بیمار به تنهایی درمان را متوقف کند یا گاه به گاه برخی از داروها را نخورد، ممکن است منجر به توسعه نسلی از باکتری‌های مقاوم به داروهای سل شود.
درمان سل عادی که حساس به داروهای اصلی سل است، حداقل شش ماه طول می‌کشد. اگر بیماری شدید باشد، درمان ممکن است بیشتر طول بکشد. در موارد عادی، در دو ماه اول از چهار دارو استفاده می‌شود، سپس دو دارو.
تداوی مرض توبرکلوز
